Wprawdzie grzybów już jak na lekarstwo ale za to oczy moje ukoiły kolory lasu.
A za oknami jesień – młodopolska dama
w woalu szaromglistym przechadza się sama,
umarłe drzewa żegna, zwiędłe liście liczy
– pamiątki snu o lecie, minionych słodyczy…
A za oknami jesień – młodopolska dama
w woalu szaromglistym przechadza się sama,
umarłe drzewa żegna, zwiędłe liście liczy
– pamiątki snu o lecie, minionych słodyczy…
Anna Maria Kowlczyk
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz